NE HAYALLERİMİZ VARDI
ÜÇ GÜN ÜÇ GECE
EN GÜZEL DÜĞÜN OLACAKTI
BİR OĞLAN BİRDE KIZIMIZ
DÜNYALAR BİZİM OLACAKTI
SEVDİĞİN ÖLMÜŞ DEDİLER
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta