İnsanoğlunun eseri nankörlük,
Bir kıyıda sessiz yürüyor gemiler.
Eski gözyaşlarımın arası alabora
Kambur sırtım belirginleşiyor,
Elime aldığım kalem, en güçlü özgürlüğüm.
Bir geminin dört mahşer atlısı;
Yeryüzünde yıkılmayan bir direk.
Benim eserim hangi şehir?
Bünyem, denizanasından hallice;
Ey dünyanın en güzel insanı:
Biz mahşerin dört atlısı!
Kayıt Tarihi : 5.8.2025 14:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!