Yıka Yıka Uyuttun Şiiri - Veysel Çakır

📜✍️YIKA YIKA UYUTTUN✍️📜
Nasıl da yanılmışım, bukalemun gibisin
Yıllardır gözlerime, baka baka uyuttun
Nasıl da aldanmışım, bir insan değilmişsin
Yüreğimde bir yangın, yaka yaka uyuttun

Nasıl sakladın böyle, yalancı kimliğini
Maharetin çok büyük, gizledin benliğini
Bilseydim severmiydim, bunca özelliğini
Yüreğime ateşler, ata ata uyuttun

Sevgin kör etmiş beni, bundandır çok geç oldu,
Yüceltiyorken seni, anlamam çok güç oldu
Aşkın adı değişti, bundan sonra öç oldu
Dünyayı da başıma, yıka yıka uyuttun

Yaradan'ın emridir, kaderdir deyip geçtim
Bazen acı bir şerbet, bazen kızılcık içtim
Sen gözümün nuruydun, bense sende bir hiçtim
Kadere yalvarmaktan, bıka bıka uyuttun

Söz konusu sen idin, gözlerim çok karaydı
Kuru ekmek bir çadır, aşkımıza saraydı
Varlığın saltanatım, yokluğun bir yaraydı
Kendi mahpushaneme, tıka tıka uyuttun

El bebektin gül bebek, bakmaya kıyılmayan
Dağların çok yüksekmiş, gidilip çıkılmayan
Kırk gün kırk gece gitsen, yine de varılmayan
Sen ki benim başıma, çıka çıka uyuttun

Her gün bir adım daha, yaklaşırken yolumuz
Yücelere giderken, yere döndü boynumuz
Sözü kısa edelim, böyle geldi sonumuz
Tabutuma çiviler, çaka çaka uyuttun

21/12/2019 Veysel Çakır