Bugün renksiz bir güne uyandım
Kuşların ağzını bıçak açmıyor
Denizin mavisi solmuş
Gökyüzü isli duvar gibi
Yine günlerden sensizlik,
Uyandım, yokluğunla göz göze geldim.
Nutkum tutuldu, içimden bir şeyler koptu,
Dalıp gittim senli, umutlu günlere…
Açtım mektubunu, titreyen ellerimle,
Hayat bir zaman yarışı
Akrep yelkovanı kovalarken
Geçer gider koca bir ömür
Gider ulu bir çınar
Gurursuzluk, bir yudum su misali
İçinde boğulur insan, fark etmeden birikir
Ama gurur, bir kez kaybolduğunda,
Yerini derin bir boşluk bırakır.
Ayrılık vakti geldi güzel kız
Biz dağıldık
Sen ve ben olduk
Sen yalanlarını al ben bahanelerimi
Ardımıza bakmadan gidelim
Aşkımızı unutalım
Gün geldi aldı onu benden,
Kapladı içimi bir hasret,
Hasret nedir bilmeden.
Hasret duygu mu? His mi?
Hasret özlem mi? Anı mı?
Düşünürüm zihnimde derdimi,
Cümlelere dökmek isterim.
Yetersiz kalır sözlükteki kelimeler,
Her gece kamçılar zihnimdeki heceler.
Kelimeler güzelliğinde kifayetsiz kalır:
Duygularla konuşur, aşkla dinlerim.
Ruhumda taşırım ismini,
Gözlerinden geçer her düş
Bir zamanlar gözlerin nehir, sözlerin bahardı
Ama şimdi, hepsi boş bir yalan
Yeminler verdin, hepsi sahte
Kalbimde bir yara, hatıra ölmüş
Gece ne kadar kararsa da dünya,
Sen hep yerindesin, kaybolmazsın.
Karanlığın ortasında tek ışığım,
Yönümü bulurum, sen varsın.
Fırtınalar savursa da beni,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!