iki eşit birikintim yarılırken ince olan daha yaygın
ama birikinti aslında eşit değil üst üste gürültülü oluyor
kara taflan kokusu ki bu açıkta olan süzülerek gelirse ebe olan nazlıca bekliyor
kurnazca hızlı bir plan da yapıyor ardımda birbirine eşit görünürken de uyumlu
aynı çizgide uluyarak yanaşıyor kara olan hedefteyken aynı rengin dibindeyken
yok bu utancın akıntısı gidememek aslında yola ve yolcuya
kroma boyanan hayatlar ve şimdi hemen asıl kopar nefretini
içinden çekip çıkar bağırsaklarını vicdanının
2 taneymiş sadece sıcaklığı canavar olanın
hepsi gitti şimdi üstünde tutucak yeri bile olmayan ahlak
öğütüp gider şimdi iskeletinin içinden kovalarken.
okun üstünde kuş yuvası ama yeşillikle de bezenmiş
ki gitmek gibi ve de değil gitmek artık kıyısında emeklerin
ışıkla sivriltilmiş ahlakınız sanki ve de siyahın üstündeki turuncu yosun
hepsi birbiri üstüne ki dağıtarak bölüşerek dikenlerini bağrı açık bağırarak da hiçliğe
betonumun üstünü kaplayan mağaraydı kancasına çimenlenmiş
hemen kızgınlığı artınca merdiven koymuştuk biraz daha uzatırız diye otçul yarınlarını
kılıç sallıyor karışık kırmızıların hepsi tekinsiz uçarken göz kırparak
küçüğü usulca kaçıyor yargısı yargısızı önü arkasına saklanarak
yağlıdır biraz ama ağrısı geçecektir uzaklaştı tüm suretler aynılaşırken
sadece üçgen bir adalet isteği biraz da su kımıldar biraz biraz daha ince sızısı
kıyı ve boğarak ip değil zaten atölye işçisi hepsi ardışık tembelleşirken
kendini bırakan sert hissizler ve ağını bırakan örümceğin arkasında
Affettin mi beni ışıksız izleklerde...
affettin mi kendini biricik bakışlarda
bitirdik mi derimizi yırtarak,kanatarak geceyi
her şeyin olduğu yerde.
daha önceleri sislerin içindeydim geceleri seninle
gizemli önceki hayatımın içinde
belirsizliğin arasından geçen hiç üstünde bir aralık bulmuş hiçin arkasındakiler
küçükçe kızılcıklar şimdi sisin hızına ilerleyen bugün her şey mavi ya da farklı
bir sesi herkesin dört tarafı kapalı kafes ama içi duru bir göl gibi sakin bolluk neşe duvarların
ardı vahşi hali şimdi duvarlarda bir aralık içeride gürültüler bir yay gibi boşluğa sürünüyor bu beton kokusu duvar ardı utanık
biri olduğu yerde sayıklar yeşil bir şey lazım.
işte böyle olacak,bedenin küfredecek ömür boyu sana,
kalbin,elin,dudakların,saçların
sen iyi birisin ama utanıklığın boynuna tasmayı geçirmiş,
asiliğin mahpusluktan,ÖZGÜRLÜĞÜN betonarme.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!