Seni sende, elimde olduğum kadarıyla beni bende bırakıyorum…
Ters bir denklem bu, ikisi de bırakılmayla bitiyor ama elimde olan kadarıyla da ben, bende kalıyorum ki bu da yarım yamalak hayatın devamı oluyor…
Eski sözlerimi düşündüm de, biraz burkuldu içim, hep sana “ben sende kalmak, seninle son nefese ulaşmak isterken, senin için sadece “sen, benim yaşamda varoluşumdaki kendimce anlamsın” derdim…
Ne güzel bir yaşam niyetiydi bu, “benim yaşamda varoluşumdaki kendimce anlamsın” demek ki sonsuz bir teslimiyet isteğiydi bu…
Ne oldu da bu günkü halimizle azaldık, birbirimizden hatta kendimizi birbirimiz de yok ettik…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
normalde kısa yorumlar yapmaya çalışırım, uzun yazıya biraz uzun yorum yaptım
bunları okurken özellikle son kısmı ölecek, üzülecek... aklma yaşadıklarm geldi. çok benziyor. biri beni rüyasında ölmüş gördüğünü söylemişti, ben de ölümü kendime yakın görmüştüm. cumartesi günüydü, dolmuşta giderken, öldüğümde... yani öleceğimi kabullenmiştim zaten, önce kul haklarını, hazırlıksızlığımı düşündüm. sonra... ölürsem o çok üzülür diye üzüldüm. belki de üzüntüden öldüğümü sanar diye onun üzüleceği ağlayacağı ihtimali beni ağlattırdı. o yüzden üzülmemek için elimden geleni, elimden geleni yapıyorum. beni çok mutlu görmesini, ölürsem de sadece ecelimden öldüğümü anlasın. yine çok üzülecek belki, ama en azından mutlu öldüğümü bilirse boşu boşuna kahrolmaz. onu ahirette daha iyi beklerim. zamanı geldiğinde o da mutlu ölür.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta