Yezit Unutulur Hüseyin Unutulur

"Adım Rüzgâra Yazıldı"

Ben,
Ölmüş bir eşeğin yelesinde dirilen çığlık,
Suskunluğun bile utanacağı
Bir sabrın ardında yaşayan dervişim.
yorumla
Çocuklar için,
Henüz doğmamış dualar için
Kendimi her sabah yeniden
Yokluktan yaratırım.

Ağzımda bir damla,
Bir karıncanın sırrı var:
İbrahim’in ateşine karşı değil sadece,
Nemrut’un suskunluğuna da karşıyım.

Küller içinde bir Yusuf’tum,
Zindanlara isim kazıyan,
Gömleğim yoktu,
Ama bakışlarımda ifşa olan bir kader vardı.

Kerbela’da yenilmedim,
Yenildiğini sandılar.
Oysa ben ölümün içinden
Hayatı kanatlandıran bir turnaydım.

Yaz,
Yezit’i tarih unutur,
Ben susarken gökler ismimi fısıldar.
Çünkü ben,
Zalimin kılıcına karşı
Bir âşığın suskun seccadesiyim.

Ben,
Safını aşkın yanında seçen
Ve kaybetse de kazananlardanım.
Ben,
Adını toprak değil,
Rüzgârla yazanlardanım.