Yezda Şiiri - Gülcan Aydınlık

Kuş konmaz dallarımı kıran kim ? diye sormayacağım Yezda
Ak günlerin karasıyım artık belli
Göklerden boşalan acıyı solumda taşırarak geliyorum

Çürük bir yazgının kuru dallarında sallanan
Bu ruhu hangi el omuzlar ?
Ben helak edilen kavmin cehenneme yüz tutan kadını
Sana kovulmam gerek Yezda
İnsaf et , ses ver dilsizliğime

Sana varmak adına
Kaçıncı düşüş bu ?
Hem daha kaç kırık kaburga doğurur beni ?
Bu kez son olsun Yezda
Kovuğunda doğur beni…