Yetmez Kimsenin Gücü Şiiri - Murat Bolat

Harcanıyorum her gecenin siyaha çalan yalnızlığında ve büyük haksızlıklar ceplerime doldurulan, öylesine iç dünyama kilitledim ki kendimi, ağlasam faydasız çırpınsam daha da acıtan.. Üzgünüm o yüzden bitkinim, hiçbir üzüntüyü örnek gösteremiyorum yaşadıklarıma ve hiçbir acıyı resmedemem bu yüzden, kelimelerim yok bunları anlatacak, çünkü milyarlarca hayal kırıklığı ayaklarıma yapışan, bu ne densiz bir ayrılıkmış ardı arkası kesilmeyen. Bu ne bahtsızlık ve bu ne lanet bir kadermiş.. Yıkılıyorum her direnişimde, her yaklaşımımda üzerime çöken binalar ve dört duvar bir oda bütün dünyam. Beynimi kemiren sancılarım var, kemiklerime işleyen özlemlerim. Dinmiyor gözlerimin ıslaklığı, dindiremiyorum içimdeki sızıyı, ki ben gözlerinin içi gülen adam, kendine güveni sonsuz ben. Hiçbir toprak kabul etmez artık beni, ben yaşarken ölmüşüm ve öldürülüyorum halen, sokaklarda leş gibi sürünmem bu yüzden. İşte bu yüzden sana sıkı sıkıya sarılmam, hep bu yüzden. Hayat (!) dileniyorum senden, umutlarımı, hayallerimi.. yaşam istiyorum ben. Üşüyorum kim sarabilir, kim ısıtabilir beni. Gözyaşlarıma gizlediğim ihtiyaçlarımı kim algılayabilir ki, kimden ne isteyebilirim benliğimdeki herşeyi tüketmişken. Sen herşeyi silip atmaya hazırken ben hangi kalemle inşa edebilirim, hangi kafiyeye sığdırabilirim kendimi. Oysa deliler gibi istiyorum seni, benliğinden siluetine kadar, dudaklarından ayak parmaklarına kadar herşeyinle, tüm çıplaklığınla ve ahlaksızlığınla istiyorum seni. Çırıl bir rüzgar gibi vuruyorsun tenime, kavuruyor hayali bile ruhumu. Tüm aynalarda telaşlarım var bu yüzden, kendini kanıtlama hastalığım çıktı bir de üstüne, yolunu kaybetmiş bir kuş gibi çırpınıyorum, sadece seni kaybetmiyorum anlasana kendimi de yitiriyorum sensizken. Bir manası yok mu, çok mu anlamsız bunlar. Her söylemime kulp edilen anlamsızlıklarla boğuşmama ne dersin, nefret üretip uzaklaştırıyor musun yani kendinden bu mu senin hayattan çıkardığın anlam. Yitip gitmem tatmin ediyorsa son halkasına kadar yitiğim işte. Ama sana sevgim baki.. İşte onu alt etmeye ne senin gücün yeter ne hiç bilmediğim ellerin ızdırabı. Seni eşşekler kadar çok seviyorum. Sapkınca, taparcasına çok seviyorum. Hadi engellesene bu söylemlerimi, hayat mı susturacak beni, gerçekler mi engelleyecek, doğrular mı durduracak? Yetmez, herşeye yeter buna yetmez.. gücünüz!