Hayât-ı Dünyam, doldu hep çîle
Birilerinden de geldi, birçok hîle
Dostlar sormaz oldu, hâlimi bile
Neredesin yetiş ! Yâ hazret-i Hızır.. (a.s.)
Okuduğum ilimleri, okutamaz oldum
Halbuki eskiden,eli cömert ve boldum
Her ihtiyâcı olan kişiye,yama ve çuldum
Neredesin yetiş ! Yâ hazret-i Hızır.. (a.s.)
Canlar! her geçen gün kaybediyorum kan
Çîleye dayanamıyor artık, bu tendeki can
Çâresizlere yetişirsin sen, herzaman ve an
Neredesin yetiş ! Yâ hazret-i Hızır.. (a.s.)
Tuttuğum dallar birbir,tektek kırılıyor
Ílim öğreten Hocalarım, bana darılıyor
Utanıyorum! bastığım yer gûyâ yarılıyor
Neredesin yetiş ! Yâ hazret-i Hızır.. (a.s.)
Derdimi anlattıklarımda, anlamaz oldu
Şu gönülcüğüm, gam’la kederle doldu
Nefis karşıma dikildi,saçım-başım yoldu
Neredesin yetiş ! Yâ hazret-i Hızır.. (a.s.)
Tek çâre sendedir, yegâne ümîd sensin
Yetiş‘de melhem sürkî, acılarım dinsin
Nefis beni bıraksın, sırtımdan da insin
Neredesin yetiş ! Yâ hazret-i Hızır.. (a.s.)
Mevlüt Bicik
23.04.2006 saat 20.00
Esslingen
Kayıt Tarihi : 23.4.2006 22:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)