Ey karanlık!
Sessizlikle arkadaş olmuş ürkütüyordun.
Sen her geldiğinde anılarımı tazeler onlarla korkuturdun.
Beklerken sabahı mâhın aydınlığında,
Uykuyla savaşır kazanırdın hep.
Hayallerimse seni ürkütürdü ağladığımda.
ben hiç böylesini görmemiştim
vurdun kanıma girdin itirazım var
sımsıcak bir merhaba diyecektim
başımı usulca dizine koyacaktım
dört gün dört gece susacaktım
yağmur sönecekti yanacaktı
Devamını Oku
vurdun kanıma girdin itirazım var
sımsıcak bir merhaba diyecektim
başımı usulca dizine koyacaktım
dört gün dört gece susacaktım
yağmur sönecekti yanacaktı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta