Yetimname Şiiri - Orhan Gülaçar

Anneleri ve babaları olsa da,
yetimdir bazı insanlar.
Kimseden yetimlik hakkını isteyemezler.
Yirmi yaşında neyseler,
yetmiş yaşında da öyle kalırlar.
Ne başlangıcı ne de sonu vardır.
Hayatlarını sıradan yaşarlar.
Hiçbir neşe yüreklerini teselli etmez.
Sanki o anneden babadan kardeşleri doğmuş,
kendileri doğmamıştır.
Her zaman eksiklik hissederler,
O boşluğu bir türlü dolduramazlar.
Herkese iyilik ve nezaket gösterirler,
kalabalıklarda yalnızlardır.
Daha iyi günlerin gelmesini beklerler.
Kalplerindeki yokluğu
kendilerinden başka kimse bilmez...