Yetim Kalırdı... Şiiri - Gürkan Akan

yetim kalırdı baharın en güzel günleri
güneş ışıldamaz, yağmur dökülmek istemezdi toprağa
ne bir gonca filizlenir nede
gökkuşağı yükselirdi göklere, sen giderken...

yetim kalırdı sevgimizi paylaştığımız martılar
bir türlü gecenin sonu gelmek bilmezdi
boğaz üşürde gıkını bile çıkarmazdı
sıcaklığına hasret kalırda don tutardı yüreğim, sen giderken...

yetim kalırdı istemeden kirlettiğimiz, aşındırdığımız yollar
şehrimizin üzeri gözlerim gibi kan çanağına dönerdi
İstanbul küser,
İstanbul konuşmaz,
İstanbul ağlardı, sen giderken...

yetim kalırdı kalem, sayfalarını kaybetmiş gibi,
yetim kalırdı gökyüzü, yıldızları bir bir koparılmış gibi,
yetim kalırdı sözcükler,
yetim kalırdı hayeller,
ve yetim kalırdı gözlerim, sen giderken...