Yetersiz Methiyeler Şiiri - Kaan Tekin 2

Tatlı bir ölüm var gözlerinde.
Gönlü çeşmeli bir bahçe,
Sözleri o bahçedeki çiçekler.
Hayat kokan teni, toprak toprak...

İçinde bir çocuk var, neşe dolu.
Şarap fıçıları içinde bir yağmur, gözyaşı dolu.
Karnı, tatlı bir ânın kelebekleriyle;
Yüzü, leylak kokulu mehtaplarla dolu.

Kulaklarına, inciden pırlantadan süsler gibi
Metiyeler dizilse, anca yakışır!
Ömürler ona doymak için,
Koşa koşa zamanla yarışır.

Boynuna kolyedir özgürlük sarmaşıkları,
Gümüş gümüş akan sarmaşıklar...
Saçları andırıyor altın başakları;
Dalgalanırken yansıyor alev alev yalazlar.

Masmavi, sakin deryalar;
Bayraklar gibi al yanakları var.
Sokaklar kadar deli dolu,
Kırlar kadar mutlu.

Kemandan çıkan tınılardan sesi;
Kitaplardan uçuşan kelimeleri
Andırır mütevazı kalbi.
Zümrüd-ü Anka’dan soyu sanki!