Yeterdi bana Şiiri - Uğur Karakayacı

"YETERDİ BANA"

Bırak aynı yastığa baş koymayı,
Düşünü bölseydim yeterdi bana.
Değilki bir ömür mutlu olmayı,
Bir lahza gülseydim yeterdi bana.

Gurbeti şaşınca meçhul yolcunun,
Gözü yolda kalır garip hancının.
Bir ömür birikmiş gönül borunun,
Kefili olsaydım yeterdi bana.

Vuslat'ı büyüttüm, çul kundağında.
Sen öksüz bıraktın gençlik çağında.
Tomurcuk gül olup yarin bağında,
Açmadan solsaydım yeterdi bana.

Neler çektim elin ahuzarından.
Sermayem ziyanda, geçtim karından.
Şarıl, şarıl akan meşk pınarından,
Bir damla dolsaydım yeterdi bana.

Efkar olup yağdım dert deryasına.
Umudumu koydum sefer tasına.
Hasat için varıp aşk tarlasına,
Başaklar yolsaydım yeterdi bana.

Çırpınıp dururken hasret ağında.
Sevdam can çekişir yer yatağında.
Gaz lambası olup yar otağında,
Şafakla sönsey'dim yeterdi bana.

Gönlüme han yaptım viran taşlardan.
Harcını suladım akan yaşlardan.
Pencereme konan göçmen kuşlardan,
Hatrını sorsaydım yeterdi bana.

Muhannet yar ben suçumu bilseydim.
Zülüfünden,urganımı örseydim.
Otuzunda bir dem sefa sürseydim.
Kırkın'da ölseydim yeterdi bana.

06.17.2021. Şiir tadında kalın.
Uğur KARAKAYACI