Yeter Be Gönül Şiiri - Ali Gülsoy Göreleli

Sevdiğimle çıktım bir günüm sürdü
Belki saat buldu üçbuçuk dördü
Nasıl sevdiğimi İstanbul gördü
Buda bize yeter yeter be gönül

Gezdik Gülhaneyi çıktık yokuşu
Seyrettik vapurdan uçuşan kuşu
Kerem gibi beni yakar bakışı
O Aslıdan beter beter be gönül

Dağıldı saçları rüzgar asıldı
Ağaçlar altında ettik fısıltı
İstanbul gördünya söyle nasıldı
Kalbim ona başka atar be gönül

Öyle çok sevdimki yemin ederim
Ona boyun eğer köle giderim
Hep yanında olsam onu dilerim
Belki kısmet bu ya tutar be gönül

Aşkımız gelirse öyle nazara
Korkuyorum gider açar o yara
Köle gibi beni çeker pazara
Götürür satarmı satar be gönül

Şarkılar söyledik sahil boyunca
Öyle neşelendik aşka doyunca
Ayrılık zor oldu zaman dolunca
Hasreti içime batar be gönül