Yeter Şiiri - Muhammed Onur Yakut

Yeter, kalbim şeb-i gamlara zincir vurmasın artık,
Durmasın çeşminde kederli bir bahar,
Ve peşi sıra gelen nahoş firaklar,
Nefsi müdafaadır pembe yalanlar,
Sevemem seni öyle kıskanır sonra papatyalar,
Sen damlayınca çehreme yakın gelir ıraklar,
Görse şu sevdamı sıra boyu yıkılır toroslar,
Haslet vurunca dem, ortaya çıkan sinsi ayrımlar,
Yeter, gölgeler sarmasın seherin taze nefesini,
Bi' mecal düşmüş dizlerimin çöküş sesini,
Sadece sen kal gözlerimin ferinde,
Öylece izleyeyim, gölge misali bir adım geride,
Hiç açmayacak güneşi beklerken saat tam 12'de
Yağmurun gözkapaklarımı ıslattığı o şehirde,
Aynı park, aynı durak ve yine aşkımızın ilk filizlendiği o köşede,
Suskun bir serçenin ötüşlerinde,
Vakit donar kalbim Yeter der gizlice...