Yeter Şiiri - Erdal Üstündağ

Müslüman alışverişe gittiği zaman,
Müşteriye siftah yaptığını söylerse,
Komşu esnafa müşteriyi gönderirse,
O zaman dünya yeter artar bile bize,

İnsanoğlunun karnı yemekle doyarsa,
Müslüman mal biriktirmeye çalışırsa,
Bana yetmiyor, fazla istiyorum derse,
İnsanın gözünü kara toprak doyurur.

İnsan gençken gücü yettiğince çalıyor.
Yaşlanınca dünyadan fayda yok diyor.
Ölmeye ramak kala melek gibi oluyor.
Bir ayağı çukura girdiğinden oluyor.