Yeter Şiiri - Maruf Özülkü

Ben hiç şiir yazamayayım diye
Kim büyü yaptırıp kumpası kurdu
Kaç dünyalık rüşvet hile hediye
Verip kuruttu şu gülistan yurdu

Olmazsa olurdu su hava toprak
Gül gecikse bile beklerdi yaprak
Akrandı güneşle seher yeline
Çek elini bırak yakamı bırak

Bir cinayet oldu farketmediniz
Sözü boğmak mıydı tam niyyetiniz
Ne bülbül öter ne horoz gezinir
Daha miyavlamaz bile kediniz

Bir şair küserse söze kaleme
Memleket düşer karanlık aleme
Bir anlamı salsın fettan devrana
Döksün irfanını binbir eleme

Arife ödüldür burda dert keder
Sürpriz olan cana yazılmış kader
Çürüyor debdebe düşer harabe
Herşey sizin olsun O bize yeter