Aç gözünü uyan ey insanoğlu,
Dünyaya kör gözle baktığın yeter!
Ömrünün yazına yağdırıp dolu,
Sellere kapılıp aktığın yeter!
Bataktan batağa batırıp durdu,
Sana sağ gösterip solunan vurdu,
Besledin kendini kemiren kurdu,
Nefsinin kahrını çektiğin yeter!
Gerçeği gördükçe gözün kamaştı,
Sen cahil kaldıkça şeytan yanaştı!
Işıktan kaçtıkça sana bulaştı,
Karanlık rüyadan ürktüğün yeter!
Sevgi tohumunu yeşertmek varken,
Sevgiyi sonsuza yaşatmak varken,
Sevgiyle dünyayı kuşatmak varken,
Yüreğine darı ektiğin yeter!
Hu’yu bilmeyenin Hay’dası olmaz,
Düzensiz ötenin gaydası olmaz,
Korkunun ecele faydası olmaz,
Ecel terlerini döktüğün yeter!
Hak için saracak kolu bilmeli,
Hak’la bürünecek kulu bilmeli,
Hakk’a yürünecek yolu bilmeli,
Evirip, çevirip büktüğün yeter!
Dillendir Şahan’ım Hakk’ın adını,
Yalnız Allah için yâd et yadını…
Rahman-ı Rahim’den al muradını,
Ebedi âlemden korktuğun yeter!
Kayıt Tarihi : 25.2.2013 00:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!