Yeşile Vurun Şiiri - Ertürk Demirci

Nefesimdir
Vurur Karadeniz’in kıyılarına
Döner geriye
Yosun kokusuyla.
Her dalga vuruşunda
Artar yüreğimin atışları
Acıtır geri dönüşü
Aklıma gelir gidenler,
Gidip de dönmeyenler.

Bir peşkir yolladım
Yaylacı başı kadınla
Ovit Dağı mı desem,
Cimil Tepesi mi?
Çıkmadan kardelenler
Taş aralarından
Kar dolduracak içine
Dört bağlayacak uçlarından
Yangınına derman olacak
Gönlümün.

Yeşile vurun bedenimi
Açsın bahar üstü limon çiçekleri
Çay kokusu inadına
Ezin yapraklarını.
Buhara tutun beni
Bekletin bir demlik içinde
Demlensin
Duvar dibinde yeşeren aşkımız.
Koyu olsun
KOYU OLSUN…