Satamadığım son simitler
Eve götürmeyi de canım istemiyor
Daha dünden kalanları yemedi çocuklar
Tavuklara da kıran girdi yine yitti ümitler.
Oğlum, baba be diyor; satsana hepsini,
Bıktık artık bu bayat simitlerden
Yarin et alda gel eve bir lokma olsun.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
