Yeşil Bastonlu Poyraz Şiiri - Ayşe Uçar

-hep esecek hâlâ esiyor

o şimşeğin altın makaslı yeryüzü ulağı
hem özgür hem çılgın hem avare
estikçe eser coştukça coşar
keyfince dilediğince
yol alır

hiçbir dağ hiçbir falez
hiçbir nehir hızını kesemez
o rüzgârların kutlu efendisi keskin nefesi
o şen yağmurların beyaz kanatlı yelkeni

yanında taşır
ama yeşil bastonuna asla yaslanmaz
kokusuna tenine dokunmaz toprağın
sadece nabzını yoklar
baston sandığımız sadece taze filiz
dermansız yaraya bırakılmış
narin yaprak

özgür ruh
kimseye hesap vermez kimseye boyun bükmez
sadece göğe yaslanır ve göğün ansızın bulutlanan
kararan niyetlerine

sufi ıslığına asar kuzeyin kırık aynasını
burgulu saçlarına yollar
tuz ve çam
uzaklık
ve kozalak

geçtiği yerleri birbirine katar savurur
tozu toza fırtınayı fırtınaya karıştırır
ayrıştırır iyiyle kötüyü
kapıları çarpar
kalpleri şafakla
uyandırır

o ki rüzgârların şeb-i yeldası kumru nefesi
o ki yağmurların ıslak perisi gözyaşı şelâlesi
ve bizler onun ardından
öylece
baka kalanlar

bakmadan görmeyi
işitmeden duymayı öğrenenler
hep üşüyerek ölüp ölüp dirilenlerdik

1712202504:11