sabahları dudaklarından uyanıyorum hayata
geceleri gözlerinde söndürdüğüm feneri
orada öylece bırakıp
gün içinde ince belli bardaktaki
demli bi çay olarak çıkıyorsun karşıma
-ki tek şekerli ve soğutmadan içeceksin-
yahut pencereden görüp
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim