Yer, yer seni... Şiiri - Murat Ülkü

YAMAN KARACA ANİSİNA,
ALLAH RAHMET EYLESİN,
MEKANI CENNET OLSUN İNŞALLAH...

Yer Fısıldar
Yer fısıldar, bir sır gibi,
Ne bu hava, ne bu hırs,
Ne bu öfke bu neyin nesi?
Her nefeste, şöhrete sana,
İnsan ne kadar da hevesli.
Gönlü yükseklerde, lakin yerdedir gözü,
Oysa ki biliyor topraktan gelen toprağa gidecek,
Ne bir nefes eksik, ne bir nefes fazla. alacak...

Yer besler, yer büyütür,
Her tohumu koynunda saklar,
Filize fidana hayat verir,
Ve sonra kendi yer seni.
Cismin kaybolur, ismin kalır,
Karışır toprakla bir olur.
Onun için yer onun ismi...
Kimine mezar, kimine vatan,
Kimi için bir nefeslik rüyadır inan..

Duvarlar öreriz, sınırlar çizeriz,
Adına devlet deriz, şehir deriz,
Ama yerin kulağında aynı ses,
Bir döngü, sonsuz ve de tarifsiz.
Her taşın altında bir hikaye,
Her karışında binlerce anı,
Sessiz şahit, derin bir hiçlik,
Bastığı yerin anlamını bilmez İnsanlık...

Yer fısıldar, uykusuz gecelerde,
Savrulur kelimeler rüzgarlarda,
Duyar mısın, anlar mısın bu çağrıyı?
Ne bir başlangıç, ne bir son,
Hep aynı telaş, aynı koşturma,
Bırak benliğini, dertleri, tasaları,
Çünkü yerin sırrı derin,
Sadece fısıltıyla anlaşılır.

Bir gün gelecek, sen de ona,
Kuşlar gibi göçeceksin,
Ağaçlar gibi kök salacaksın,
Ya da bir su damlası gibi,
Onun derinliklerinde kaybolacaksın.
Fark etmez, çünkü yer, yer seni,
Sevgiyle yada nefretle, sessizce,
Kendi döngüsüne katacak yer seni,...