Yer Aç Şiiri - Neslihan Çelik

uzandım
hazırım,
yıldızlar saçlarından parmaklarımda
kimliksiz bir ağrı göğsümdeki
rüzgarın bahsi var kulaklarımda.
beynim uçurum
beynim çöl
beynim gök
beynim kök rüyama
unuttum
nerede sevmedim uyuşuk bedenini dünyanın
dün mü yanıtsızdım
bugün mü sessizim
dudaklarım ağır
sorarsa bana sor derim
sensen bilirsin
sensen bulursun
sensen neden günahkarım.
söyle bana.
gözlerine baka baka eğiyorum zamanı
tıkadım kulağımı serkeş mi serkeş
etrafındayım herşeyin
sensen
sadece yer aç ölü soluğuma