Kargaşaya,
Kapkara bir çirkinliğe, yazgıya yenildin ülkem.
Bir anne saflığındaydın bir zamanlar.
Dilden dile hakimiyetin konuşulurdu...
Abideydin hep, taklit edilen.
Danışılan.
Ve her zaman uğrunda ölünebilecek olan.
Hükümsüz bir işkence bu yaşadığın şimdilerde.
Her saniye, her an içini kemiren durgun sessizliklerle yönetilir oldun.
İnsanını sömürenlerle,
Işığı kara, bilgiyi kara gösterenlerle... dağıldın gittin.
Bedbaht çıkar yozlaşmalarıyla dövüşemez oldun.
Cahilliğe, gülünç sersemliğe yenildin ülkem.
Dağılıp çözülmüşlüğüne ağlamalı ülkem.
Bir şamar oğlanı,
Bir kum tanesi kadar kalışlarına ölmeli ülkem...
26/10/2001
Cuma
03:35
İstanbul – Bahçelievler
feaxx.com
830
Kayıt Tarihi : 15.12.2012 18:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!