İhtirasına yine yenik düştüm kalkamam geri
Menfaatlerin kalmadı mı artık yeter yaptıkların
Esaretin bedeli bu olamaz çektiklerimden usandırdın beni
Bıkmış insanlardan
Yorulmuş sıkılmış
Bitkin düşmüş tepkilerden
İyi hissedememiş sevgilerden
Bıktım artık insanların yüzüne gülmekten
Mutsuzluğumu yaşayamaz oldum tükendim
Üzülemez oldum hissedemedim
Bulamadığım umutlarımı bulutlara teslim ettim
Firar ettim sevemem artık seni
Titreyerek öldüğünde bile mi kimsen yoktu ablam
Bayılarak felç geçirdiğinde bile mi soranın yoktu ablam
Flim gibi hayat yaşıyorum
Dizi gibi acı çekiyorum
Şimdi duyamam sesini
Elbet bir gün hissederim kokunu
Bu dört duvar arasında çektiklerimi kimse bilmez
Yenildim taşıyamayacak kadar ağır geldin
Varlığını hissedemeyecek kadar yoksun
Yokluğunu bilemeyecek kadar sefilim
Abim şimdi bana bakar haklılığımı tartar
Hak verdiğini gözlerinden anlarım
Yaslanıcak bi omuz ararım şimdi bulamam sensizliğe düştüm
Umarım uykumda olur intihar ölümüm...
Kayıt Tarihi : 25.10.2025 17:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!