Yeniden Doğuş Şiiri - Cahit İpekoğlu

Dalga ile kıyının aşkını bilir misin,
hep aşka kavuşma özlemiyle atılır kıyıya.
Dalga, seven,
kıyı, sevilendir.
Dokunur parmaklarının ucuyla sevdiğine,
ve döner hep geriye.
Bilir kavuşamayacağını,
nedendir bilinmez yinede hep koşar kıyıya..

İşte bende,
hep koştum durdum sana.
Her bir dokunuşumda,
sana verdim bedenimi hesapsızca.
Dalga olmasamda,
İşte ben de seni böyle sevdim GÜLÜM..

GÜLÜM bilir misin,
dağ başında açan uçurum çiçeklerini.
Bilirler görünmeyeceklerini, sevilmeyeceklerini,
koklanmayacaklarını, okşanmayacaklarını.
Ama inatla açarlar aşkla,
sevgiyle, özlemle.
Hep beklerler gelmeyecek sevgilinin,
onu kucaklamasını.
İşte bende seni böyle bekledir GÜLÜM..

GÜLÜM ipek böceğini bilir misin.
Onun kozasının içinde ördüğü,
o ipliğe olan aşkını.
Bilir ipek böceği o ördüğü ipliğin,
kendisinin ölümü olacağını.
Ama aşkına feda eder kendini,
ölürcesine verir kendini sevdasına korkusuzca.
İşte bende kendimi sana öyle veririm GÜLÜM..

Tüm bunları düşünürken GÜLÜM.
yok olmayı göze aldım bilirmisin.
Yeniden doğuşa inanarak,
ölmeyi göze aldım bilirmisin
Yeni bir dünya için,
tekrar sende doğmak için GÜLÜM...