Kır çiçeklerinin yol tutuğu patikalardır kalbim.
Hangi tazecik el tutunmuş kuytusunda benim.
Hiç göremedim son kez baktığımda sen miydin?
Sımsıkımı sarıldın dolaşan taze kan sen miydin?
Değmesin diye yeminler eden taptaze yabancılar.
Bulaşmasın diye mi, kaybolmuş bunca sevgilerim.
Ölümüne mi susadın neden hoplayıp zıplıyorsun.
Yetmedi mi bunca hüzün, benden ne istiyorsun.
Ne farkı var kuytulara sarılmasın neden önemli.
Bir boşluğun bu kadar ayan beyan olması mı?
Tanıyamaz tanınamaz hale düştüğün gün.
Bir bulut bul üstüne yaz karayla sevgilim.
Kenan Gezici 01/10/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 1.10.2025 12:24:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!