YENİ YÜZYILIN AŞKINA
Seni sevdiğimi anladığım günden beri
Yalnızlık, artık tek başına bir kelime değil.
Her şey bir devinime girdi…
Zaman yerini şaşırdı, takvimden utandı,
Geceler bana bakıp ağlamaya başladı,
Ve ben artık
Geceye bile karanlık diyemez oldum sensiz.
Bir çığlıktım içimde;
Kendime bile sesimi duyuramıyordum.
Sonra sen geldin.
Adınla değişti yankım.
Sustum… ama bir başka sustum;
Adını içimde her tekrarlayışımda
Bir kıta yerinden oynadı sanki...
Artık ne şehir aynı şehir,
Ne sokaklar sokak.
Renkler aklını yitirdi,
Mavi bile senin gözünde öğrendi mavi olmayı.
Yeni yüzyıl başladı bende,
Seninle birlikte.
Sen sevdayı getirirken
Ben kalbimin haritasını yaktım.
Gidecek yerim yoktu artık,
Çünkü her yol
Sana çıkıyordu.
Seni sevdiğimi anladığım günden beri
Aynalara bile doğruları söyleyemem artık.
Çünkü her yansıma senin silüetin oldu.
Sesim sen oldun.
Suskunluğum senin gölgen.
İsyanım bile
Senin adına kurulu bir taht artık…
Ve şimdi,
Yeni yüzyıla bir ilan daha düşüyorum:
Bu aşk sadece bir duygu değil—
Bu aşk, çağın içindeki en büyük meydan okumadır!
Bir imza gibi
Zamanın alnına kazınacak kadar derin…
Ve eğer bir gün
Dünya yerinden kayarsa,
Bilin ki nedeni benim değil
Senin yüreğimde açtığın o sonsuz çığlıktır.
Doğan Çeçen
Kayıt Tarihi : 19.6.2025 15:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!