Hayâl ile tesellîdir gönül meyl-i visâl etmez
Gönülden taşra bir yâr olduğun âşık hayâl etmez
Fuzûlî
Siyah gözlerinde o ulvî manâ ile
Hayâl edişlerin en güzeliydin sen
Bûse mülkünden hisse vermesen dahi
Bütün varlığımın sultanıydın sen.
Gün dolar, ölür yıllar zaman senin sanırken
Saçına da karlar yağar siyah taçla süslüyken
Muttasıl titrer eller ve her şiirde bin nefes
Çoban Musa mağlûb eder Mısıra Firavunken
Aldığın âhlarla mağrûr belki hâlden memnûnsun
Uğruna yananları hiç hatırlıyor musun?
Başında güllerden hâle elinde ezelî bâde
Leylâ ile Mecnûnduk seninle hayâlimde
Ellerin haramdı her zaman ellerime
Vuslatsız hayâlimin şeffaf perdesinde
Yüzün nurlara gark idi ben mahzûn çöllerde.
Söyle bana kanayan yaram şimdi nerdesin?
Belki hâlden anlamaz bir serdâra esirsin
Benden evvel ölürsen hangi mâbette gizlisin?
Çiçek, taş, toprak, çamur belki bir serap
Yanımda bin derttin bana hayâlimde ıstırap!
1998-İzmir
Hüseyin Bülent OskayKayıt Tarihi : 26.1.2012 16:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!