Tamda öğlen sıcağı
Yapışmıştı bedenine
Alacakaranlıktan beri, o sancı
Şimdi koynundaydı,yeni yaşam
Eşikteki adamın ellerine takıldı,gözleri
Hep istemişti o ellere benzesin,yeni yaşamın elleri
Kız dediler,
Yüreği burkuldu kadının,’’eksik etek’’diyecekler diye
Uzun yoldan gelmişti,aç ve yorgundu
Dayadılar hemen, anasının memesine
Adettir diye sonra,yıkadılar tuzlu suyla
Yeni yaşamın bedenini
Kapının dışındaki adam,göğe çevirdi yüzünü
Açtı ellerini,şükretti Yaradan’a
Dağlara,denize baktı,’’Anam’’dedi
Yılların özlemiyle,’’görebilseydin kızımı’’
Kırmızı kiremitli,iki odalı evinin bahçesinde
Çömeldi toprağa,
Bir çam,bir de beyaz gül dikti,nasırlı elleriyle
Hoş geldiniz bahçeme,yeşerip büyüyün
Yeni yaşamla,dedi
Sonra aldı kucağına minik kızını
Başak saçlı,yaprak gözlü adam
Dağlara,göğe ve sıcak masmavi, sanki
Soluğunu tutup bekleyen,Akdeniz’e baktılar
Yeni yaşamla
Tanık oldu,gökyüzü,dağlar ve Akdeniz
Tam üç kez,ezanla kulağına,
Kutsal ışık ve aşkı da katıp içine
Söyledi adını,Yeni yaşama…
Kayıt Tarihi : 3.2.2007 00:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiir,ben bir yaşında iken ayrılan babam ve annemin,birbirlerinden farklı biçimde yaşamlarına katttığım değeri anlatmaları ve benim bu anlatımları harmanlayıp,düşlerimin süzgecinden geçirerek dizelere dökmem ile ortaya çıktı. Dört yaşından sonra, babamla yaşama devam etmiş olmam ve rahmetli babamın,''yaşam ışığımsın'',diyerek beni büyütmesi,şiirde en çok onun duygularına yer vermeme neden oldu sanırım.... Sağlıkla ve sevgiyle kalın
saygılarımla
ömer faruk
TÜM YORUMLAR (2)