Bir sonbahar sabahı,
Çırpınırken sararmış yaprak,
Soyunuyordu kayısı dalı.
Küllenmiş, kurumuş toprak;
Esen rüzgarla koşuşuyordu,
Sakin ve sessizdi bizim sokak.
Toprak gömülüyordu sessizliğe,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Tebrikler dost, sende daha neler var kimbilir?
Selam ve saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta