Ne zaman akşam olsa
Özlüyorum seni,
Gel aşkım gel,
Sen benimsin.
Gel aşkım gel,
Sen yeminimsin.
Gözlerinden başlarım
İçinde kaybolmalara.
Her saat, her gün biraz daha dalarım
Yüreğinin derinliklerine,
Çıkmak istemem bir daha dışarıya…
Bulut oldum,
Gözyaşlarımı sakladım.
Yağmur oldum,
Gökkuşağımı sakladım.
Gül edip derledim içimde hasretini,
Su gibi içtim kana kana özlemini.
Bahar misali kucakladım solmayan sevgini,
Akıp giden zamandan sakladım seni…
Yüreğim yansa da sensizliğin acısıyla,
Sensizlik bu,
Yürekte kanayan yara gibi.
Sensizlik bu,
Yağmura hasret,
Kurak toprak gibi…
Sen yoksun ya
Gece karanlığında
Ne ay var ne yıldızlar
Sensizliğe küsmüşler
Ne kokunu getiren rüzgar
Ne de yalnızlığımı paylaşan
Simdi sen yoksun ya,
Öyle garip,
Öyle yetim ki yüreğim…
Yasamaktan geçtim,
Nefes alamaz oldum…
Sağanak halinde yağdın içime
Aşkına sel oldu yüreğim
Yarım kalan yaşanmışlar
Acıların en büyüğünü yaşatır bana
Hasretin yakar bedenimi
Seni arzularım alevlenir ateşim
Sensiz ve sessiz gecelerde,
Hayalinle mest olurum.
Aşikar yıldızların koynunda,
Rüzgarın fısıltısını dinlerim,
Sana seslenir yüreğim…
Seni gördüğümde,
Elim ayağıma dolaşıyor,
Yüreğim dünyayı dolaşıyor…
Sana dokunduğumda,
Sınır dışı oluyor yüreğim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!