Bir mevsim doğdu ömrümde
Daha önce hiç yaşanmamış.
Beşinci mevsim koydum adını
İçimde açtı tüm çiçekler
Saldı kokularını gonca güller
Sen benim gülümsün beşinci mevsim...
Bilemedim sevdiğim bilemedim
Bir gün arkana bile bakmadan
Çekip gideceğini...
Bilemedim sevdiğim bilemedim
O ellere o gözlere o gülümseyişlere
Başka gözler değeceğini...
Ay ışığı gülümserken geceye,
Şekli dönmüşken dolunaya,
Gül gülüşün vurdu kalbimi…
Ay karanlığa bağdaş kurmuşken,
Nadastaki yüreğim dile geldi,
Bana sen gerek sen
Tenin gerek
Sıcaklığını paylaştığım
Gözlerin gerek
Bakmaya doyamadığım.
Aşka susadı gece,
Uyandı yalnızlığından.
Bir damla tutkuya hasret ateşi,
Yarım bıraktı düşlerini…
Düş bahçelerinin sınırsız sevişmeleri,
Bilemezdim
Sensiz geçen günlerin ay,
Ayların yıl,
Yılların asır olacağını…
Bunca yıl sonra,
Aşk çemberini yeniden takacağımı…
Bak sende yaşamışsın yalnızlığı
Tatmışsın acıların en büyüğünü
Yalancı baharlar yaşamış gönlün
Yalan sevgilerle oyalamışsın kendini.
Sürekli ikilemler yaşamışsın
Yüreğine girer,
Yerleşirim baş tacı olur kalırım sandım,
Bir kulağından girip,
Diğer kulağından çıkacağımı düşünemedim…
Af edersin,
Senden çok uzaktayım şimdi,
Yüreğimdesin hala,
Hayalin yetiyor bana.
Sessiz sedasız atar yüreğim,
Senin için.
Değersiz yaşanmış duygulardan
Bir buruk gülümseme kalır geriye.
Her sevginin yanında,
Biraz acı, biraz hüzün,
Bolca ihanet var,
Üstelik bedava.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!