Aşk sus,
Yine geldi gece,
Kapattı gökyüzü kendini aydınlığa…
Aşk yeniden acıtma yüreğimi,
Sakın bağırma, ağlamasın gözlerim,
Sen benim
Cennet vadisinde gülümsün,
Karlı dağlarda kardelenim.
Ovalarda gelinciğimsin.
Sen benim
Yıldızlar parlıyordu gözlerinde,
Ay ışıyordu gamzelerinde,
Dudaklarına yerleşiyordu tebessüm,
Eğildim öpmek istedim kana kana…
Kayboldun birden,
Bir derdim vardı
Bu günümde dünden kalan
Bir aşk yaşamak istedim gönlümce
Bilemedim bir aşkın bin dert olacağını
Bir aşkın baharımı karakışa çevireceğini...
Bilemedim her aşkın yanında,
Şiirim kokuyor ruhunda,
Teninde tomurcuklanıyor bahar
Aşkıma filizleniyor çiçeklerin…
Gözlerinde dans ediyor kelebekler,
Güneş gülümseyişinde ısınıyor güne…
Bir gün;
Bir sokağın başında
Küçük bir çocuğun yüzünde
Ağlamaklı bir hüzün görürsen
Bil ki o küçük çocuk benim
Gün geceye kavuşurken,
Siyaha çalındı gökyüzünün rengi.
Karanlığın sessizliği arasında rüzgâr,
Bir de sesinin yankısı,
Eşlik ederken yüreğime,
Biliyor musun sevgilim,
Deniz kenarındaydım
Gün güneşe kavuşmadan
Öyle sakindi ki görmeliydin,
Dinlemeliydin denizin hazin sesini.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!