Azize,
Dinle!
Ben de talazında kaldım bu çağın,
Aklımı satarak ödedim icrasını,
Üç şimşir kaşığın.
Ve dayanamadım gözüne çivi sokulup göğe salınınca güvercin.
Bir dala konamayınca,
Uçmanın zül geldiğini öğrendim.
Ah, keşke biraz da yenmeyi bilseydim,
Ürkmeseydim kuş gibi, gölgesinden korkağın
Ya da şaşırmamayı kemiğin ısrarla istediğine,
Kendine dayanmasını
-kemik saplı bıçağın-
Kayıt Tarihi : 29.8.2024 17:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Nasılsa!
Kapılıp gidelim,
"Yen içinde kalsın" zararı yok
Korkak yanımız...
Tebrikler sitemin alasına, Naz Hanım..
...
İnsanın kendine sitem etme hürriyeti kadarcık sitemdir sitemse...
Teşekkür ederim katkınız için, eksik olmayın...
Hürmet ve Saygımla daima
Şiirimin zihninize böyle manalı bir güfte düşürmesine iki türlü sevindim.
Hem şiirin anafikrine tüpsüz dalabilecek kadar sağlam ciğerleriniz var, hem de insan olmak'lığın zihninizdeki tasviri tam olması gerektiği gibi.
Yorumunuz için çok teşekkür ederim.
Sevgiler
Sayın Alan Adam,
Yorumunuz çok değerli ve yureklendiriciydi,. teşekkür ederim.
Sevgiler
TÜM YORUMLAR (6)