Yem-i Hüsünde Bakılmaz Dem-i Şinâh Sana

Yem-i hüsünde bakılmaz dem-i şinâh sana
İki kedû gibidür âftâb ü mâh sana

Nezâre eyler idüm rûyuna budur havfum
Virür ‘azâb girân-bârî-i nigâh sana

‘Ayâr-i zer mihek-i rû-siyehle peydâdur
Yeter vesîle-i ‘afv-i Hudâ günâh sana

Gönül çü pertev-i meh-tâb mû-sefîd oldun
Dahı görinmedi mi subh-i intibâh sana

Kühen sifâl ile sahbâ-gedâlık ey Sâmî
Harîm-i meykedede besdür ‘izz ü câh sana