Gece aydınlığa kavuşurken
Şehir tepenin uzaklarındaydı
Güneş kendini göstermek üzere
Etrafı kıpkızıla boyamaktaydı
Yorgun adımlarla yürüdüm şehre
Hiç uğramamıştım geldiğim yere
Sesler duydum güneş yükselirken
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
