yazmak
yalnız bir mürekkep damlası
gibi
kurumak
tozlu kağıtlarda
kirli bir pencerenin ardından
izlemek mevsimleri
bağıra bağıra şarkı söylemek
en yakın insan kilometrelerce uzakta
olduğu halde
yazmak
gecenin bir yarısı gördüğün
kabustan kimsenin seni uyandırmaması
kelimelerin kemikleşmesi
yazmak
etine saplanan o kemik parcaları
Kayıt Tarihi : 25.2.2015 09:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!