Dünya çok bulanık ve çirkin olmuş,
Yeryüzü ve insanlar değişmiş,
Tüm renkler ve ağız tatları değişmiş,
İnsanlar geniş bahçeler yerine,
Karaçalı ve deve dikeni besliyorlar,
Hiç kin unutmayan düşman,
Ve asla başı ezilmeyen yaratık,
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;