Yazgısını anlattı kadın
Hayat denilen bu zengin sofrada
Hiçbir şeye el uzatamayışını
Günahlarını anlattı adama
Bekçilerini yüreğinin
Bir başka dünyaydı kadın
Adamın hiç tanımadığı
İçine alamadığı
Sahi
Anlık
Ölgün bir resme
Bir gülüşe
Bir bakışa
Hayatını katacak kadar vurulacağına
Kim inanırdı?
Kim inanırdı günahkar bir kadına?
Zaten kadın da kendine inanmamıştı
Yalanladı aşkını
Kaçtı
Önce rüzgarda uçuşan eteğini topladı
Sonra saçlarını dağıttı
Geceyi aldı koynuna
Hayallerini attı çantasına
Buram buram iç çekişlerini yatırdı masaya
Baygındı
O şehre çoktan sonbahar gelmişti
Sıcak, içten gülüşlerini üşüttü sonra
Konduramadığı öpücükleri dudağında
Heyecanını aldı yanına.
Hevesini bıraktı
Koştu hızlıca
Adam Kadına bir kez bile el sallamadı
İnanmadı
İnanmasa da
Her daim yanındaydı
Çünkü, Aşk Adamdı
Özlem SABA
Kayıt Tarihi : 4.12.2019 00:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)