Yazdım Seni Ben Şiiri - Mehmet Ay 2

Gülüşünde buldum, baharı yazı,
Güz rüzgarlaın da, buldum seni ben!
Gözümden sakındım, yürek niğarı,
Yürekte, sevdayla, tuttum seni ben.!

Umudumu ektim, kısmet bahçeme,
Yangınlar yaşadım, hasret yerime,
Uykusuz rüyalar, dost’dur geceme,
Yürek yangının da, yudum seni ben.!

Bekledim uyku da, gelsen yanıma,
Sözümde geçmiyor,duyğu canıma,
Bir adım kalmıştı, bu muradıma,
Geceden sabaha, sordum seni ben.!

Sularım kaynadı, elim de degil,
Yozlaşan sabahlar, degişen sefil,
Kurudu, kavruldu, eyimli meyil,
Pınar başın da, aradım seni ben.!

Hülyamı aradım,yürek kuruyan,
Söz verip gayrı, sözünde durmayan,
Azıcık umutla, zulüm yaşayan,
Kalbime içine, kazıdım seni ben.!

Dervişin olmuşum, gerçek hayatta,
Yalnızlık oluşta, yaşam savaşta,
Sabırla selamet, bütün saf-sata,
Kalemi kırmadım, yazdım seni Ben.!

Dağımda karımsın, nisan da yağmur,
Yürekte beklentim, olağan gurur,
Çıkarmam kalbimden, belki de kurur,
Son umut duyğumla, sevdim seni ben.!

Miadı beklenen, gelmiyor bir bak,,
Kapım açık, dönüş olursa el hak,
Yüregim üşüyor, ağrılar pek çok,
Ebde-di beklerim, saydım seni ben.!

05.08.25 / Saat 09,41
MİADI (Mehmet AY)