Bir gül yaprağına yazılan ömrün,
bülbüle hasret kalan yaralı yüzüyüm.
Kahırdan yağmurların ıslattığı dalların,
baharı görmeyen dilsiz hüznüyüm.
Seni nemli hicranlara yazdım.
Uzak bir şehir coğrafyasında yiten,
Işıksız bir gurbet sokağıyım.
Denizin uzaktan duyulan sesiyle kıyılarıma vururken ayrılık,
kaldırımlarıma kokusu sinen yalnızlıkların sahibiyim.
Seni aldanışlarıma yazdım.
Her gidişin bir mezarı varmış,
siyah beyaz hatıraların gölgelendiği söğüt ağacı yapraklarında.
Uçurum uçurum düşerken ellerinin yitirilen varlığında,
en ağır yaralı halimdir son nefesiyle çarpışan o söğüt gölgesinde.
Ardımdan söylenecek tüm şarkılar bana yakıştırılamazken,
ağıtlarımın güftesini söylemek bana kaldı..
Ve seni asırlık ağıtlarıma yazdım.
Kayıt Tarihi : 7.2.2009 11:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

oktay çöteli-Elazığ
TÜM YORUMLAR (1)