Yazanda suç, Şiiri - Mustafa Muho

Yazanda suç,
çünkü yazdıran yok ortada.
Sustum desem dilim kanar,
konuştum desem kalem kan içer.

Bıkmadım yazmaktan,
bıkınca da yazdım.
Her satır bir mezar taşı,
üstünde isimsiz ölüler yatar.

Geceye anlattım,
o da karardı, yıldızlarını söndürdü.
Bir kelebek düştü rüyama,
kanadı kopmuş, toprağa gömülmeden çürüdü.

Suçum kelimelerde gizli,
cezam kâğıtlarda mühürlü.
Okuyan yanar,
anlayan ölür.
Çünkü bu şiir
kendi kalbine kazıdığı mezar yazısıdır.