Yazamıyorum, ellerim kırık kolum kırık, kanadım kırık,
Kırdılar paramparça yüreğim kimse görmüyor...
İmdat! kimse yokmu desem kimin umrunda?
Ben kime güveneyim be hey!
Kavanoz dipli dünya.
Yazamıyorum, kanıyor ellerim, yüreğim, kalemim
Çare merhem nerde?
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,