Duygu çöplüğünden çıkarttı incilerini.
Saydı teker teker,
Gösterdi herkese.
Güneş batarken o terasta,
Ben o narsist şairin doğuşunu seyrettim.
Seni yazdım yazdım,
karaladım!
Beni yazdım yazdım,
karaladım!
Kıvılcım saçan kalemimden çıkan,
Hiç bir kurşun tanesi bana yetmedi.
Söz oldu...
kalbime saplandı.
Sana aşkımı anlatmaya,
karaladığım kağıtlar isyan etti.
Yılmadım yazdım,
yıldım sildim.
Yılmadım yaktım sigara,
başladım aşkımızı karalamaya.
Anlatamadım...
Nerede hata yaptım?
Acaba bizi,
çok mu karaladım?
En çok da zoruma bu gitti..,
En güzel şiirimi sana yazmaya çalıştım,
Yazamadım.
Aşkın sağanağını seninle yaşadım.
Sel olup da,
parmaklarıma ulaştıramadım.
Yazacağım sevgilim,
Oldu diyene kadar...
Bekliyorum ...
Sağanak dinerken ,
yüreğimin çatısından damlayan gözyaşlarımdan,
Bir damla hüzün,
Bir damla aşk,
Bir damla da kızgınlık almanı bekliyorum.
Seni bekliyorum...
Kayıt Tarihi : 28.11.2019 23:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!