Yeldeğirmen’inde
geç olurdu ekinler
harmana girerdik, yolmamız yarı kalır,
konu-komşu imeceye gelirler,
kimi türkü söyler, kimi koğlaşır
'-aşağıdan gelir hozalı gelin
topla fistanını toz olu gelin
açsam perçemini baksam yüzüne
eller arif olmuş, söz olu gelin”
derken birer ikişer katılır imeceler türküye
deve kervanı geçermiş gibi
ağır-ağır bir yerlerden
kenar sesler kesilir, kendi-kendine
domur-domur acı yaşlar süzülür kirpiklerden
terli yanaklara silinemeden
elin tersiyle yenlere
burunlar çekilir çekinilmeden
“gene mi yörüdü o yarın göçü
nerelerde galdın canımın içi
goynumda sakladım verdiğin saçı
hatırdan-gönülden çıkarma beni'
Kayıt Tarihi : 6.11.2007 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!