Yay ın Bozuk! Şiiri - Muharrem Çetinkaya

Hani “dil yarası”iyileşmez,
Derin olur,derler ya.
Doğrudur be-güzelim…
.
Bak belinde bıçak,
Bir elinde hançer,
Farkında mısın?
Rasgele saplıyorsun gönüllere…
Ya canisin sen,
Ya da,
Kalbin bozuk!
.
Pişmiş aşa su katarsın,
Kaynayan yağın üstüne su döker,
Ocağı da, tencereyi de yakarsın..
Ya ateşi bilmezsin sen,
Ya da,
Közün bozuk!
.
Bedenini,iskeletin dik tutar,
Ya ruhunu…?
Suyunu almayıp,iyi dövülmeyince demir,
Kıvrılıp,bükülür…
Senin gibi…
Ya demirin yuk_a
Ya da,
Suyun bozuk!
.
Çıktığın yollarda,
Sarhoş musun,uykusuz musun?
Vurup_geçiyorsun,
Ardında cesetler,

Sen gönül canavarısın…
Ya kuralın yok, kuralsızsın
Ya da,
Dümenin bozuk!
.
Bakışların yakıp-yıkıyor…
Gönüller paramparça,
-Rasgele-
Attığın oklarla.
Ya gönül gözün kör senin,
Ya da,
Yay_ın bozuk!